KNOWLEDGE IS POWER: JOIN OUR NEWSLETTER TODAY!

Australian Shepherd Health & Genetics Institute

Australian Shepherd Health & Genetics Institute

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content

Panosteïtis

Augustus 2013

 

Panosteïtis, word soms “Pano” of Groeipijn genoemd, is een orthopedische aandoening welke tot ontsteking lijd in the langere botten van de poten in jonge ( 5 -18 maanden oude) honden.

Normaal komt het vooral in grote honden voor, maar het kan in alle rassen voorkomen, inclusief de Australische Herder.

Honden met de aandoening zijn kreupel in 1 of meerdere poten, vaak in de voorpoten maar het kan ook in de achterpoten voorkomen. Kreupelheid word soms in de ene poot gezien, dan weer aan de andere poot. Als het tegelijkertijd in meerdere ledematen voorkomt heeft de hond veel problemen met bewegen. Sommige honden hebben koorts of gebrek aan eetlust. Dit is een erg pijnlijke aandoening en moet behandeld worden. Het kan enige dagen tot maanden duren. Gelukkig is deze ziekte zelfbeperkend, en zal op den duur zichzelf oplossen.

Behandeling is erop gericht om een kwalitatief goed leven te hebben tijdens de ziekte. Zonder behandeling verliest de hond spiermassa. In uitzonderlijke gevallen kan er een andere botaandoening ontstaan.

Panosteïtis word voornamelijk gezien als een erfelijke aandoening. Het hebben van Panosteïtis moet gezien worden als een ernstige fout; ook al herstellen pups bijna altijd, het is pijnlijk voor de hond en een significant management probleem voor de eigenaar.

Herhaal geen nest welke het geproduceerd heeft. Honden met de aandoening waarmee gefokt word, en hun naaste familie ( ouders, nakomelingen en volledige of half nestgenoten) zouden niet gekruist moeten worden met honden waarbij de ziekte ook voorkomt, of welke naaste familie heeft met de aandoening.

 Vertaald door Anneke de Jong