Augustus 2013
Overgangswervels zijn aangeboren misvormde wervels, die zich bevinden op verbindingspunten tussen de afzonderlijke segmenten van de wervelkolom waar de wervels van vorm veranderen (vanaf de ribbenkast naar de onderrug of de onderrug naar de heupen). Deze laatstgenoemde, de lumbosacrale regio, is de plek waar de meeste overgangswervels voorkomen bij honden. Overgangswervels hebben eigenschappen die kenmerkend zijn voor beide segmenten van de wervelkolom. OFA stelt dat “overgangswervels meestal niet geassocieerd worden met klinische symptomen.” Er zijn echter meldingen van Aussies met een degeneratieve aandoening van de wervelkolom in het gebied waar de overgangswervels zich bevinden. Het zou kunnen dat deze abnormale wervels meer onderhevig zijn aan slijtage, vooral bij fysiek actieve honden die ingezet worden bij activiteiten die een flexibele wervelkolom vereisen.
Overgangswervels zijn waarschijnlijk erfelijk. Behandel ze als een fout. Combineer geen honden voor de fok die allebei overgangswervels hebben en combineer ook geen honden waar overgangswervels in de lijnen zitten. Als een hond op vruchtbare leeftijd een degeneratieve botziekte of neurologische problemen als gevolg van overgangswervels ontwikkelt, zou deze verwijderd moeten worden uit de fok.
Vertaald door Evelien Tewes