Rev. Augustus 2013-09-12
Lymfoom, of lymfklierkanker, is een van de twee erfelijke kankertypen van de Australische herder. ( de andere is hemangiosarcoma) Lymfeklier kanker is kanker van de witte bloedcellen. Het komt het meest voor in de lymfeklieren, milt of beenmerg. Het kan ook ontwikkelen in het darmstelsel, de huid of de thymus. De meest voorkomende aanwijzing is vergrootte lymfeklieren in de keelstreek of de knieholte. Lijdende honden zijn vaak lethargisch, anorectisch, verliezen gewicht, of hebben een zwelling in de poten of de kop. Soms drinken en plassen ze veel, of hebben ademhaling problemen, geïrriteerde plekken op de huid of in de mond, braken of hebben een donkere stinkende diaree.
Prognose varieert en is enigszins afhankelijk van de specifieke vorm van de lymfoom. Sommige vormen reageren beter op chemotherapie, alhoewel het bij de meeste honden na enige tijd van remissie terug komt. Met extra chemotherapie is een tweede remissie meestal mogelijk, doch vaak minder lang dan de eerste. De meeste honden sterven op den duur.
Eerste lijn familie van aangedane honden ( ouders, nestgenoten en halfbroers en zussen en hun nakomelingen) zouden alleen gebruikt moeten worden voor de fok met honden waarvan de stamboom zoveel mogelijk vrij is van lymfklierkanker, en geen lijdende familie hebben. Er mag met geen enkele hond met lymfklierkanker, zelfs als deze in remissie is, gefokt worden. Als er zaad opgeslagen is van een lijdende reu moet dit vernietigd worden.
Vertaling, Anneke de Jong