KNOWLEDGE IS POWER: JOIN OUR NEWSLETTER TODAY!

Australian Shepherd Health & Genetics Institute

Australian Shepherd Health & Genetics Institute

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content

Bijklauwen

Rev. Maart 2017

 

Een bijklauw is een vijfde teen aan de voor- of achterpoot. Ze verschijnen aan de zijkant  op het onderbeen en raken de grond niet wanneer de hond gewoon staat. In sommige rassen moeten dubbele  bijklauwen ( wolfsklauwen)  aanwezig zijn. Soms  heeft een hond driedubbele bijklauwen. Meerdere bijklauwen aan de voorpoot is abnormaal. Bijklauwen aan de achterpoten is niet normaal  voor leden van de hondenfamilie in het algemeen (wolven, vossen enz.) maar komen wel voor in gedomesticeerde honden.  Of ze ‘normaal’ zijn of niet is afhankelijk van het ras. Ze zijn niet normaal bij Aussies. Alle Aussies hebben bijklauwen aan de voorpoten. Er zijn geen statistieken van achterpoot bijklauwen, maar ze lijken niet vaak voor te komen. Alhoewel, ze komen wel genoeg voor – tenminste in het verleden –  om in de rasstandaard te benoemen dat ze verwijderd moeten worden.

Bijklauwen aan de voorpoten mogen verwijderd worden volgens de rasstandaard, maar niet vanwege functionele redenen . in veel Noord Europese landen  is het door wetgeving verboden bijklauwen te amputeren.   Achterpoot bijklauwen, overblijfselen van de eerste teen, hebben geen functie en zouden verwijderd moeten worden in rassen waarbij ze niet verplicht zijn (inclusief Aussies). Achterpoot bijklauwen zijn niet aan andere botten in de achterpoot verbonden. Ze zijn ingenesteld in de huid, welke uitsteekt van de poot, en zijn niet in samenhang met de rest van het skelet. In het veld kan de bijklauw ergens achter blijven haken en scheuren.

In uitzonderlijke gevallen kunnen de bijklauwen functioneel zijn. Het ras de Noorse Lundehund heeft één of twee functionele bijklauwen. Er zijn ook wel verhalen over Aussies met functionele bijklauwen verbonden met de botten en spieren in de achterpoot, maar deze zijn zeldzaam. Dit zou erfelijk kunnen zijn en moet gezien worden als een fout, maar omdat de klauwen geïntegreerd zijn in het spier- en skeletstelsel van de poot zouden ze niet verwijderd moeten worden zonder medische noodzaak.

Mensen verwijderen bijklauwen aan de voorpoten voor gemakkelijker borstelen of om de voorpoot gladder te doen lijken; sommigen vinden het een onnodig risico voor honden die in ruw terrein werken. Het is toegestaan in de rasstandaard, maar er zijn overtuigende redenen om ze niet te verwijderen. De voorpoot bijklauwen kunnen gezien worden als onze duim. Hoewel deze tenen de grond niet raken wanneer een hond stilstaat of draaft, zijn ze wel functioneel. Ze houden het polsgewricht stabiel, vooral bij hoge snelheid of het maken van scherpe bochten. Ze worden gebruikt bij het zichzelf poetsen en helpen om voorwerpen vast te houden tussen zijn poten wanneer de hond ligt. Alle wilde honden, op één na  (de Afrikaanse Wilde hond of Painted Wolf), hebben voor bijklauwen, inclusief alle dichtbij gerelateerd aan gedomesticeerde honden.

Het verwijderen van voor bijklauwen kan invloed hebben op de gezondheid. Fysiek actieve honden waarbij de voor bijklauwen verwijderd zijn kunnen artritis  bij het polsgewricht ontwikkelen, soms ernstig genoeg om een sport of werk carrière vroegtijdig te beëindigen.

Vertaling Anneke de Jong en Noelle Hoorneman