KNOWLEDGE IS POWER: JOIN OUR NEWSLETTER TODAY!

Australian Shepherd Health & Genetics Institute

Australian Shepherd Health & Genetics Institute

Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content

Górne palce/wilcze pazury

Popr. w marcu 2014

Górne palce to piąte palce na przednich lub tylnych nogach (te tylne są po polsku zwane wilczymi pazurami – przyp. tłum.). Położone są z boku dolnej części nogi i nie dotykają podłoża kiedy pies normalnie stoi. Podwójne wilcze pazury są wymagane w niektórych rasach. Czasami psy miewają potrójne wilcze pazury. Zwielokrotnione górne palce z przodu są anomalią. Wilcze pazury są generalnie anomalią dla członków rodziny psowatych (wilków, lisów itp.), ale zdarzają się u psów domowych. Czy są „normalne” czy nie, to zależy od rasy. Nie są normalne u aussików. Wszystkie aussie mają przednie górne palce. Brak statystyk w odniesieniu do wilczych pazurów, ale wydaje się, że nie są one powszechne. Jednakże, najwyraźniej występują na tyle często – a przynajmniej występowały niegdyś – że asłużyły na wzmiankę o konieczności ich usuwania w większości wzorców ras.

W większości wzorców (amerykańskich – przyp. tłum.) dopuszcza się usuwanie górnych palców w przednich łapach, jednak nie powinno się tego robić ze względów funkcjonalnych. Wilcze pazury, pozostałość po pierwszym palcu, są praktycznie zawsze niefunkcjonalne i powinno się je usuwać w rasach, w których nie są wymagane (włącznie z aussie). Wilcze pazury typowo nie mają połączenia z pozostałymi kośćmi w tylnych łapach. Są powleczone płatem skórnym wyrastającym z nogi i nie zachowują ciągłości z resztą szkieletu. W warunkach polowych mogą się o coś zaczepić i rozedrzeć.

W rzadkich przypadkach psy miewają funkcjonalne wilcze pazury. Norweski lundehund ma pojedyncze lub podwójne wilcze pazury, które funkcjonują jak palce. Są także doniesienia o funkcjonujących wilczych pazurach z mocowaniem kostno-mięśniowym do nogi u aussików, ale są one rzadkie. Mogą być wrodzone i powinny być uznane za wadę, ale ponieważ są zintegrowane z mięśniowo-szkieletową strukturą tylnej nogi, nie powinno się ich usuwać bez medycznej przyczyny.

Ludzie usuwają przednie górne palce dla łatwiejszego groomingu albo żeby nadać przednim nogom gładszy wygląd; niektórzy uważają, że stanowią one niepotrzebne ryzyko zranienia dla psów pracujących w trudnym terenie. Wzorce rasy dopuszczają to, ale istnieje ważny powód, żeby ich nie usuwać. Przednie górne palce są odpowiednikiem naszych kciuków. Pomimo że te palce nie dotykają podłoża, kiedy pies stoi lub biegnie kłusem, są funkcjonalne, stabilizując staw nadgarstkowy, szczególnie w szybkim biegu albo przy ostrych skrętach. Są używane do samopielęgnacji i stabilizowania przedmiotów, które pies może trzymać sobie między przednimi łapami leżąc. Wszystkie dzikie psowate, poza jednym gatunkiem (likaonem), mają górne palce w przednich łapach, włącznie z tymi najbliżej spokrewnionymi z psami domowymi.

Usunięcie przednich górnych palców może mieć wpływ na zdrowie: Aktywne fizycznie psy, którym usunięto górne palce w przednich łapach, są podatne na rozwój zapalenia stawów nadgarstkowych, czasami na tyle poważnego i na tyle wcześnie, że wiąże się to z zakończeniem kariery psa sportowego czy pracującego.

Tłumaczenie Urszula Charytonik